Οι αποθήκες του Λιμανιού «ανήκουν στο ευρύτερο συγκρότημα των κτιρίων του λιμανιού (τελωνείο, αποθήκες) που αποτελούσε το εμπορικό διαμετακομιστικό κέντρο της περιοχής, διατηρούν το ύψος της εποχής τους και αποτελούν δείγμα της αρχιτεκτονικής και κατασκευαστικής νοοτροπίας των αρχών του αιώνα».
Ο χώρος αποτέλεσε για εκατό και πλέον έτη, το εμπορικό κέντρο της Αλεξανδρούπολης. Κατασκευάσθηκαν από την εταιρία Ανατολικών Σιδηροδρόμων (C.O.), μεταξύ των ετών 1869 – 1972 πάνω σε γήπεδο στο οποίο ανήκε στο Οθωμανικό κράτος και είχε παραχωρήσει στην ως άνω σιδηροδρομική εταιρία. Οι αποθήκες κατασκευάσθηκαν στα πλαίσια ενός ευρύτερου σχεδίου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας να αξιοποιήσει τις απολήξεις του σιδηροδρόμου στα λιμάνια της και να διευκολύνει το διαμετακομιστικό εμπόριο από αυτά. Αποτελούσαν τον πρόδρομο των σημερινών εμπορευματικών σταθμών. 
Το 1873 έγιναν τα πρώτα σχέδια για το λιμάνι από τον A.Guerard και τον L.Dussaud της εταιρείας Dussaud Brothers που κατασκεύασε και τις αποβάθρες της Σμύρνης όπως επίσης του Χερβούργου, της Μασσαλίας, της Μπρεστ, της Τουλόν, της Τεργέστης, του Αλγερίου, του Σουέζ και του Πορτ Σαιντ. Μεταγενέστερα σχέδια έγιναν από τον Aslan το1890 και από τον Conran Schokke το 1910. Έτσι εξηγείται γιατί οι αποθήκες που κατασκευάσθηκαν στο λιμάνι του Δεδέαγατς είναι παρόμοιες με τις αποθήκες της Σμύρνης. Κατασκευάσθηκαν από την ίδια εταιρεία.
Στις 9 Οκτωβρίου 1915, οι αποθήκες, μαζί με ολόκληρη την παραλιακή ζώνη της προκυμαίας, από τον «Ενωτικό» σιδηροδρομικό σταθμό (J.S.C.) μέχρι τον μύλο του Πρωτόπαπα, καταστράφηκαν από σφοδρό βομβαρδισμό του Αγγλικού στόλου (των δυνάμεων της ΑΝΤΑΝΤ). Ανακατασκευάστηκαν και μετά την απελευθέρωση της πόλης και μέχρι σήμερα, λειτούργησαν 7 αποθήκες.
Με την συνθήκη της Λωζάνης το 1923 η Γαλλοελληνική Εταιρία Σιδηροδρόμων ανέλαβε τις εγκαταστάσεις (μεταξύ των οποίων και οι αποθήκες) και την εκμετάλλευση της γραμμής Αλεξανδρούπολης– Σβίλεγκραντ. Το έτος 1930 περιήλθαν στο Ελληνικό Δημόσιο και έκτοτε καταγράφηκαν ως Δημόσια Κτήματα. Εκεί στεγαζόταν αρχικά οι υπηρεσίες του Τελωνείου Αλεξανδρούπολης, της Γεωργικής Υπηρεσίας Έβρου και το παράρτημα του Γενικού Χημείου του Κράτους.
Κείμενο: Θεόδωρος Ορδουμποζάνης Φωτογραφίες: Θεόδωρος Ορδουμποζάνης - Παναγιώτα Γκαγκούλια