Πρόκειται για ένα αξιόλογο με ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό και μορφολογικό χαρακτήρα ιστορικό κτίριο των αρχών του 20ού αιώνα με νεοκλασικά στοιχεία. Καθιερώθηκε εδώ και πολλά χρόνια ως κτήριο δημόσιου χαρακτήρα στην πόλη της Αλεξανδρούπολης. Βρίσκεται σε ιδιαίτερα κεντρικό σημείο της πόλης και συμβάλλει στην ανάδειξη της εικόνας του αστικού τοπίου της.
Στα τέλη του 190υ και τις αρχές του 20ου αιώνα (1890-1910), στη πόλη με την κατασκευή των σιδηροδρόμων και του λιμανιού είχαν δημιουργηθεί όλες οι προϋποθέσεις το Οθωμανικό Κράτος να δημιουργήσει την αναγκαία κτιριακή υποδομή για να δημιουργηθεί μια σύγχρονη για την εποχή εκείνη πόλη. Την περίοδο αυτή κτίζονται πάρα πολλά κτίρια στη πόλη, ιδιωτικά και δημόσια, αλλά και κτίρια για τις διοικητικές και στρατιωτικές ανάγκες της Οθωμανικής διακυβέρνησης. Μεταξύ των κτιρίων που ανεγέρθησαν αυτή την εποχή συγκαταλέγεται και το κτίριο του σημερινού Ταχυδρομείου, η κατασκευή του οποίου χρονολογείται πριν από το 1890.
Όταν το 1918 η πόλη περιήλθε στη δικαιοδοσία των συμμαχικών δυνάμεων και μέχρι την απελευθέρωσή της, το κτίριο αυτό χρησιμοποιήθηκε ως Διοικητήριο των Διασυμμαχικών Δυνάμεων. Στις 15 Μαΐου του 1920, μετά από τη γενομένη στον Άγιο Νικόλαο δοξολογία για την απελευθέρωση της πόλης, μπροστά στο ίδιο κτίριο έγινε η επίσημη παράδοση της πόλης από τον Γάλλο Διοικητή των διασυμμαχικών δυνάμεων στη πόλη Σαίντ Φωρ στον Έλληνα Στρατηγό Κωνσταντίνο Μαζαράκη Αινιάν. Αμέσως μετά την απελευθέρωση της πόλης το κτίριο περιήλθε στο Ελληνικό Δημόσιο ως εχθρική περιουσία και από τότε μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται ως ταχυδρομείο.
Κείμενο - Φωτογραφίες: Θεόδωρος Ορδουμποζάνης