Η ιστορία του πάρκου είναι συνδεδεμένη με τους Προσκόπους στους οποίους και οφείλει κατά μεγάλο μέρος την ύπαρξή του. Ο χώρος αυτός πριν από το 1937 ήταν μια άγονη έκταση. Κατά τη δεκαετία του 1930 η περιοχή χρησιμοποιήθηκε κατά διαστήματα και από τον στρατό για ασκήσεις βολής των νεοσυλλέκτων στρατιωτών των στρατοπέδων της πόλης.
Το 1937 πάρθηκε από το Δασαρχείο και τον Δήμο η απόφαση να διαμορφωθεί η περιοχή αυτή σε ένα δασικό πάρκο. Και για τον σκοπό αυτόν επιστρατεύθηκαν Πρόσκοποι και μαθητές, οι οποίοι για 2-3 χρόνια κάθε άνοιξη φύτευαν αλλά και προγραμμάτιζαν αργότερα προς το καλοκαίρι επισκέψεις για να περιποιηθούν και να ποτίσουν τα νεαρά δενδρύλλια και να παρακολουθήσουν τη πρόοδό τους. Το 1940 με την κήρυξη του πολέμου διακόπηκε η προσπάθεια των παιδιών να δημιουργήσουν ένα μεγάλο περιαστικό άλσος κοντά στη πόλη.
Το 1946 οι Πρόσκοποι επιστρέφουν στη περιοχή για να συνεχίσουν το έργο που άρχισαν πριν από το πόλεμο. Έτσι ξεκινούν και πάλι τη συστηματική δενδροφύτευση του χώρου και δίνουν το παρόν κάθε χρόνο στην αρχή της άνοιξης από το 1946 μέχρι το 1954, κάτω από τις οδηγίες του Δασαρχείου και του Δήμου. Το 1954 έχει πια διαμορφωθεί σχεδόν ολόκληρος ο χώρος, από το Δημοτικό Στάδιο μέχρι το ρέμα Βανικιώτη σε ένα πολύ ωραίο Δασικό Πάρκο. Ο Δήμος τοποθετεί στο χώρο το Ηρώον της πόλης, μεταφέροντάς το από το Δημοτικό Κήπο απέναντι στο Πασαλίκι, για να γίνεται η κατάθεση στεφάνων στις Εθνικές κ.λ.π. γιορτές και να αποτελεί τον μόνιμο προορισμό των εκδρομών και περιπάτων των μαθητών των Γυμνασίων και των Δημοτικών Σχολείων της πόλης! Και για το λόγο αυτό η περιοχή έκτοτε αποκαλείτο και ως «Πάρκο Ηρώων».
Το καλοκαίρι του 1955 κατασκευάζεται το υπερπολυτελές ξενοδοχείο από την εταιρεία «ΑΣΤΕΡΑΣ» της Εθνικής Τράπεζας με την ονομασία «Μοτέλ Αστήρ», και αργότερα το 1965, ένα ακόμη πολυτελές ξενοδοχείο – το «Εγνατία», εξαιτίας του οποίου το πάρκο πήρε την ονομασία του ως «Πάρκο Εγνατία».
Εν τω μεταξύ η πόλη μεγαλώνει και ένα μεγάλο κομμάτι στην ανατολική πλευρά του πάρκου, αυτό μεταξύ του ξενοδοχείου Εγνατία και του Γυμναστηρίου, κόβεται για τη διάνοιξη της παραλιακής οδού. Το πάρκο από περιαστικό μετατρέπεται πλέον σε αστικό. Μια όαση πρασίνου μέσα στη πόλη! Μετά τη μεταπολίτευση καταργείται ο χώρος του «Ηρώου» και χρησιμοποιείται έκτοτε για άθληση, αναψυχή και ψυχαγωγία.
Επί δεύτερης θητείας της Δημαρχίας Λαμπάκη, μετά από ενέργειες των προσκόπων, το πάρκο μετονομάστηκε σε «Πάρκο Προσκόπων».
Κείμενο - φωτογραφίες: Θεόδωρος Ορδουμποζάνης